W kilku poprzednich wpisach próbowałem udowodnić, iż Noe to postać autentyczna, wynik inżynierii genetycznej przybyszów z innej planety, i naszych stwórców. Próbowałem również dowieść, iż potop, który Noe wraz z rodziną przeżył, był wynikiem interwencji istot pozaziemskich i miał on na celu usunięcie zdegenerowanych osobników, nieudanego eksperymentu genetycznego.
W dzisiejszym wpisie chciałbym bliżej przyjrzeć się Noemu, gdyż istnieją zapisane przykazy mówiące, iż historia Noego była wzorowana na innych, dużo starszych przekazach.
Według wielu naukowców autorzy Księgi Rodzaju oparli się na eposach i mitach innych kultur. Odpowiednikami Noego są:
– Ziusudra – wersja sumeryjska
– Atra-hasis (Atrahasis) – wersja mezopotamska
– Ksisutros – inna wersja mezopotamska
– Utnapisztim z akadyjskiego Eposu o Gilgameszu
Atrahasis był synem Abar-tutu, pierwszego półboga (syna boga i ziemianki) wyniesionego do funkcji króla w mieście Szuruppag (akad. Szuruppak), które zarządzane było przez Ninmah (Ninhursag), siostrę Enlila i Ea (Enki), córkę Anu. Atrahasis został w sposób niebezpośredni ostrzeżony przez boga Enki o zbliżającym się potopie i zagładzie ludzkości. Miał wybudować łódź według otrzymanych planów, umieścić w niej swoją najbliższą rodzinę sługi, dobytek i wypłynąć na może. Według planów, Atrahasis miał dotrzeć swoim statkiem do Abzu w południowej Afryce, gdzie znajdowały się kopalnie złota, zarządzane przez Enki.
W eposie o Gigameszu, Utnapisztim miał zabrać na statek „wszystko co miało nasienie żywych” lub „nasienie żywych istot” (sumeryjski: NUMUN), co sugeruję, iż nie były to żywe zwierzęta, lecz zarodki zwierząt, które można było po potopie odtworzyć (inżynieria genetyczna).
Ziusudra to bohater historii o potopie w sumeryjskiej wersji, zapisanej na glinianej tabliczce. Tekst utworu jest pierwotną historią o potopie znaną z akadyjskiego Eposu o Gilgameszu. Bogowie decydują się spuścić potop, „aby zniszczyć nasienie ludzkości”. Jednemu z bogów, Enkiemu, robi się żal rodzaju ludzkiego i instruuje Ziusudrę, króla miasta Szuruppag, jak ma zbudować wielką łódź, w której będzie mógł przetrwać potop.
Ksisutros* to bohater historii o potopie z dzieła „Babyloniaka”, napisanego po grecku przez Berossosa, babilońskiego kapłana żyjącego na przełomie IV i III w. p.n.e. w Babilonie. W opowieści tej Ksisutros (grecka wersja imienia bohatera sumeryjskiej opowieści o potopie – Ziusudry), ostrzeżony o potopie przez boga Kronosa, ratuje swoją rodzinę, przyjaciół i zwierzęta na statku, który sam zbudował. Gdy wody potopu zaczynają opadać, wypuszcza ptaki, aby sprawdzić, na ile wody ustąpiły. Trzecia grupa ptaków nie powraca. Ksisutros opuszcza statek wraz z żoną, córką i sternikiem, składa razem z nimi ofiary bogom, a następnie wszyscy oni znikają. Pozostali pasażerowie statku również go opuszczają i udają się pieszo do Babilonu, pozostawiając statek spoczywający w górach Armenii. (*źródło: Wikipedia)
Biblijny Noe został wybrany przez Boga, aby uratował gatunek ludzki, ładując na arkę rodzinę, dobytek i po jednej parze zwierząt.
Porównuje się również Noego z greckim bohaterem Deukalionem, który, podobnie jak Noe, został ostrzeżony przed potopem, zbudował arkę i wysłał ptaka, aby sprawdził skutki potopu.
Noe jest niezwykle ważną postacią również w islamie i jest uważany za jednego z najważniejszych proroków. Koran zawiera 43 odniesienia do Noego, czyli Nuḥa, w 28 rozdziałach, a siedemdziesiąty pierwszy rozdział, Sura Nūḥ (po arabsku: سورة نوح), został nazwany na jego cześć. O jego życiu wspominają również komentarze i legendy islamskie.
Zbieżność przekazów według mnie nie jest przypadkowa, historie są podobne, nowsze wersje mogły bazować na starszych dając dowód, iż historia Noego nie jest najstarsza, lecz bazuje na dużo starszych, babilońskich i sumeryjskich opowieściach.
Bardzo możliwe, że potop naprawdę się wydarzył, około 10500 lat przed naszą erą, a wybrany przez Boga lub Bogów człowiek, który miał przeżyć, był później pierwowzorem Noego.
Oczywiście są to hipotezy, spekulacje, lecz nikt nie dowiedzie, że tak naprawdę nie było.
Zobacz również: https://pl.wikipedia.org/wiki/Noe