Akadyjski Epos o Gilgameszu opisuje poszukiwania tajemnicy lub źródła nieśmiertelności przez legendarnego króla Uruk (lub Unug) Gilgamesza. Epos ten powstał na kanwie wcześniejszych sumeryjskich opowieści o tym władcy.
Towarzysz podróży Gilgamesza i jego przyjaciel Enkidu, to według przekazów istota człekokształtna, wcześniej biegająca po stepie, jak zwierzę, pijąca wodę z jeziora, polująca na inne zwierzęta i jedząca surowe mięso. Enkidu (sumeryjski: EN.KI.DU) został uczłowieczony przez rodzeństwo Bogów (Anunnaki) Enki i Ninhursag i przysposobiony do bycia przyjacielem i „ochroniarzem” Gilgamesza.
Gilgamesz będący półbogiem („w dwóch trzecich bogiem, w jednej trzeciej człowiekiem”), synem bogini Ninsun i króla Uruk Lugalbandy, rościł sobie prawa do nieśmiertelności, którą posiadali jego Bogowie, lecz nie ziemianie. Z tego to powodu wyruszył wraz z Enkidu do Cedrowego Lasu, leżącego w dzisiejszym Libanie, aby odnaleźć Bogów i poprosić ich o nieśmiertelność.
Jedna z wielu przetłumaczonych tabliczek sumeryjskich dostarcza informacji:
Jak możemy pójść, mój przyjacielu, do Lasu Cedrów?
Ten, który go strzeże, to Enlil, jest potężny, nigdy nie śpi.
Ḫuwawa został wyznaczony przez Enlila,
Adad jest pierwszy, on drugi!
Aby chronić cedry,
Enlil przydzielił mu Siedem Strachów.
Niestety, Lasu Cedrowego broni Huwawa (Humbaba).
Kopia eposu obecnie znajdująca się w Yale Babylonian Collection stwierdza, że „jego głos (Huwawy) jest potopem, jego usta ogniem, jego oddech śmiercią”.
Starsi z Uruk ostrzegają Gilgamesza przed Humbabą, ale ten odrzuca prośby i wyrusza w podróż do lasu cedrowego wraz z Enkidu. Zachowana kopia tej sekcji na tabliczce z Yale’a odrywa się przed konfrontacją z Humbabą. Jednakże więcej szczegółów dostarczają inne, krótsze fragmenty, które wskazują, że podczas podróży Gilgamesz miał szereg snów przepowiadających jego konfrontację z Humbabą, w których strażnik lasu cedrowego pojawia się w różnych symbolicznych, nieantropomorficznych postaciach, mających na celu podkreślenie jego mocy: jako lawina, burza, ptak Anzû i dziki byk.
Enkidu początkowo jest niechętny na podróż i opisuje Humbabę jako przerażającą istotę przydzieloną mu przez Enlila na to stanowisko:
Aby zapewnić bezpieczeństwo cedrom,
Enlil uczynił swoim przeznaczeniem bycie postrachem ludzi.
Ta podróż nie jest do odbycia,
ten człowiek nie jest do zobaczenia.
Ten, który strzeże Lasu Cedrowego, jego (…) jest szeroki,
Ḫumbaba, jego głos jest Potopem,
jego mowa jest ogniem, jego oddech jest śmiercią.
Słyszy szmer lasu na sześćdziesiąt lig;
kto jest tam, kto zapuści się do jego lasu?
Według dalszych opisów, Huwawa „był potężny, miał zęby, jak smok, pysk lwa, nadchodził, jak powódź„, przed tą „śmiercionośną siłą nikt nie mógł uciec„.
Bóg Szamasz/Utu (syn Nanny, wnuk Enlila) powiedział Gilgameszowi, że Huwawa założył tylko jedną z siedmiu zbroi, więc Gilgamesz i Enkidu mogą go pokonać bronią jaką posiadają, a dodatkowo Szamasz wywoła trąbę powietrzną, która uderzy Huwawę w oczy i zneutralizuje śmiercionośny promień Huwawy.
Przyjaciołom udało się pokonać Huwawę, potem na ich drodze stanęła Isztar (pragnęła Gilgamesza na swojego kochanka), a następnie boski byk GUD.ANNA.
Koniec końców, Gilgamesz nie otrzymał nieśmiertelności, lecz co ciekawe, dotarł do Góry Cedrów i opisał coś, co widział, naprawdę ciekawego:
Niebo wrzasnęło, ziemia zadrżała
Chociaż świt wstawał, zapadły ciemności
Błyskawica rozdarła niebo, strzelił płomień
Chmury spuchły i lunęło śmiercią
Potem jasność znikła i ogień wygasł
A wszystko, co spadło, obróciło się a popiół.
Podsumowując całą opowieść, Gilgamesz i Enkidu przybyli z Uruk do Libanu do Góry „Bogów”, z której „Bogowie” unosili się do nieba.
Wynikać z tego może, iż przyjaciele dotarli do Baalbek, która w czasach przedpotopowych służyła Anunnaki za port kosmiczny, z którego startowały i lądowały promy kosmiczne, przewożące Anunnaki i surowce z ziemi na pokład statku matki, będącego na orbicie okołoziemskiej.
Więc pytania na dziś brzmią:
– czy Gilgamesz i Enkidu walczyli z maszyną, strażnikiem wejścia do zakazanej strefy Anunnaki?
– czy Gilgamesz i Enkidu widzieli startującą rakietę kosmiczną z platformy w Baalbek?
Jak zawsze odpowiedzi na pytania pozostawiam każdemu z osobna.
Powiązane wpisy:
Czy pierwsi ludzie Adam i Ewa zostali stworzeni w ogrodzie Eden, czy w innym miejscu?
Czy potop był zjawiskiem naturalnym, czy wywołany sztucznie przez istoty pozaziemskie?
Czy egipski Bóg Horus jest wytworem inżynierii genetycznej?
Czy „mapa nieba” Betty Hill ukazuje międzygalaktyczną „autostradę”?