W poprzednich wpisach związanych z tematyką starożytnych Indii poruszyłem temat „latających miast„, mostu boga Ramy do Sri Lnki oraz bomb atomowych, które mogły być zdetonowane kilka tysięcy lat temu.
W dzisiejszym wpisie chciałbym przybliżyć kilka ciekawych broni, które posiadali Bogowie Indyjscy, a których działanie przyprawia o zdumienie i niedowierzanie nawet nas, ludzi z XXI wieku.
1. Adiparvan (lub: Adi Parva), pierwsza z ksiąg Mahabharaty opisuje sytuację, w której bóg Agni przekazuje herosowi Wasudewie dziwną broń o nazwie „dysk czakra„, która jest „spowita ogniem” i „sama wraca do właściciela„:
„Wypełniwszy swoje zadanie, broń owa sama powróci do ciebie.”
Wesudewa użył tej broni przeciwko swojemu wrogowie Siusupale:
„Tarcza dysku momentalnie oddzieliła głowę króla od jego tułowia i powróciła do rąk Wasudewy.”
2. Inna broń w Mahabharacie, o której warto wspomnieć to „paszupat” podarowana Ardżunie przez Boga Śiwę:
„O, potężny bohaterze, dam ci moją ulubioną broń paszupat. Musisz jednak uważać, aby nie użyć jej niewłaściwie. Jeśli ciśniesz ją w słabego wroga, zniszczy cały świat. Nie ma nikogo, kogo nie można by zabić tą bronią.”
3. Kolejną broń, którą otrzymał Ardżuna, tym razem od Boga Kubery, jest „antardhana„, która potrafiła usypiać wrogów. Jest to o tyle ciekawe, iż ta broń nie zabijała wrogów, lecz tylko ich usypiała.
4. Drona Parva, jedna z ksiąg Mahabharaty, opisuje broń o nazwie „narayana„:
„Ogłuszający huk wypełnił pole bitwy, broń narayana wzbiła się w powietrze, niby syczące węże wyleciały z niej tysiące strzał mknąc w różne strony i spadając na wojowników”.
5. Aunszana Parva, również jedna z ksiąg Mahabharaty opisuje użycie zaawansowanej broni przez Ardżunę:
„Bronie wystrzeliły wysoko w powietrze i wybuchały z nich płomienie podobne do wielkiego ognia, jakie pochłonie Ziemię u kresu jej istnienia… …Cała Ziemia zadygotała.”
Mamy tu przykłady opisów, może alegorycznych, może rzeczywistych wydarzeń, które obserwowane były przez ludzi w starożytnych Indiach. Możliwe, że nieznane, potężne bronie były używane w starożytnych Indiach przez „Bogów”, czyli istoty pozaziemskie, jak również przez ich potomków, hybrydy kosmitów i kobiet ludzkich, nazywanych w wielu społecznościach starożytnych jako pół-bogowie lub herosi.
Możliwe jest, że opisy „latających miast” i „boskich broni” to nic innego jak niezrozumiała, zaawansowana technologia, której jeszcze nie posiadamy i nie rozumiemy, a starożytni ludzie byli świadkami tych niezwykłych wydarzeń, opisując je w prosty, zrozumiały dla nich sposób.
Zapewne minie jeszcze dużo czasu, aż zaakceptujemy fakt, iż nie jesteśmy i nigdy nie byliśmy sami.
Zobacz również:
https://en.wikipedia.org/wiki/Adi_Parva
https://pl.wikipedia.org/wiki/Agni
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kubera
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ard%C5%BAuna
Mahabharata, Ramajana i inne starożytne przkazy z Indii są pełne podobnych ciekawostek, tylko jak nalezy je interpretpwać?