W kilku poprzednich wpisach opisałem historie zabrania ludzi „do nieba” przez istoty pozaziemskie. Do najciekawszych mogę zaliczyć zabranie Abrahama, Eliasza, Henocha, Ezechiela a nawet Adama.
W dzisiejszym wpisie zagłębię się jeszcze dalej w mroki starożytności i przytoczę historię pierwszego stworzonego przez Anunnaki człowieka na Ziemi, który został również zabrany z Ziemi na inna planetę – Nibiru. Historia ta została spisana na ósmej glinianej tabliczce Enki, syna Anu, a która została przetłumaczona i opublikowana przez Zacharego Sitchina.
Adapa był pierwszym człowiekiem wyhodowanym w procesie manipulacji genetycznej Anunnaki, a przez to był hybrydą Anunnaki i istoty człekokształtnej, która zasiedlała wtedy Ziemię. Dzięki genom istot wyższych (Anunnaki), Adapa posiadał większą inteligencję niż dotychczas zamieszkujące na Ziemi istoty. Otrzymał też wiedzę od swoich stwórców oraz nauczył się ich języka. Z tych właśnie powodów, Anu, najwyższy władca Nibiru chciał go poznać i rozkazał, aby przywieziono Adapę na Nibiru.
Adapę przewieziono do portu promów kosmicznych w Sippar, ubrano w kombinezon oraz hełm i wsadzono do statku powietrznego wraz z kilkoma Anunnaki, którzy mieli lecieć wraz z nim.
„Ningiszzida i Dumuzi otrzymali swoje Igigi, byli ubrani jak niebiańskie orły…
…Wewnątrz tego co się wznosi posadzono go (Adapę) między Ningiszzidą a Dumuzim.
Na dany znak rydwan niebiański ryknął i zadrżał….
…Orzeł bez skrzydeł się wznosi!”
Kiedy statek powietrzny wzniósł się nad Ziemię o jedno „league”, zobaczyli lądy, morza i oceany.
Kiedy wzlecieli na wysokość dwóch „league”, lądy i oceany zmniejszyły się do małych rozmiarów.
Kiedy wznieśli się jeszcze wyżej, na wysokość trzech „league”, Ziemia wyglądała jak piłeczka w otoczeniu ciemności.
Po pewnym czasie statek doleciał do planety Nibiru, która prawdopodobnie, krążąc 3600 lat ziemskich po wielkiej orbicie dookoła Słońca, znajdowała się w pobliżu, gdzieś w okolicach Marsa. Anu poznał Adapę, który następnie wrócił tą samą drogą na Ziemię.
Najważniejszą sprawą w tej historii, spisanej kilka tysięcy lat temu, jest przekaz techniczny podróży:
– uniformy, które astronauci musieli założyć wraz z hełmami
– statek unosił się bez skrzydeł, co było dość niezwykłe, biorąc pod uwagę, iż w tamtych czasach tylko ptaki posiadające skrzydła potrafiły latać
– Adapa widział oddalające się lądy, oceany a nawet Ziemię jako małą piłkę!
Jest to niezbity dowód na to, iż kilka tysięcy lat temu na Ziemi ludzie widzieli latające pojazdy, również pojazdy kosmiczne, byli zabierani na ich pokład i mieli kontakt z istotami pozaziemskimi o wyższym stopniu rozwoju.
