Czy upadłe anioły to zbuntowana grupa przedstawicieli pozaziemskiej cywilizacji?

Upadłe anioły, według koncepcji judaistycznej i chrześcijańskiej, to anioły, które swoimi czynami sprzeciwiły się woli Stwórcy, za co zostały ukarane wygnaniem z nieba. Tacy aniołowie często kuszą ludzi do grzechu.

Przywódcą upadłych aniołów był najpiękniejszy wśród aniołów Lucyfer, syn Jutrzenki. Świadom swojej pozycji i piękna, nie chciał podporządkować się Stwórcy i sam uważał się za bóstwo. Za swój bunt, pychę i nieposłuszeństwo został wyrzucony z nieba.

Księga Izajasza 14:12-15

12. Jakże to spadłeś z niebios, Jaśniejący, Synu Jutrzenki? Jakże runąłeś na ziemię, ty, który podbijałeś narody?
13. Ty, który mówiłeś w swym sercu: Wstąpię na niebiosa; powyżej gwiazd Bożych postawię mój tron. Zasiądę na Górze Obrad, na krańcach północy.
14. Wstąpię na szczyty obłoków, podobny będę do Najwyższego.
15. Jak to? Strąconyś do Szeolu na samo dno Otchłani!

Sięgając dalej w głąb czasu, możemy się dowiedzieć z Biblii, iż anioły fizycznie spółkowały z kobietami ziemskimi, rodząc hybrydy. Aby wyplenić całe zrodzone z tych związków zło, Pan zalał ziemię potopem, uśmiercając prawie całą ludzką rasę.

Księga Rodzaju 6:4

4. A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach.

Zaglądając do apokryficznej księgi Henocha możemy uzyskać potwierdzenie tych czynów i zdarzeń, z jeszcze większą dokładnością przekazaną przez Henocha, którą przytoczę w kilku większych fragmentach.

Księga Henocha 6:1-8

1 Kiedy ludzie rozmnożyli się, urodziły im się w owych dniach ładne i piękne córki.
2 Ujrzeli je synowie nieba, aniołowie, i zapragnęli ich. Jeden drugiemu powiedział: „Chodźmy, wybierzmy sobie żony z córek ludzkich i spłodźmy sobie dzieci”.
3 Szemihaza, który był ich dowódcą, powiedział do nich: „Obawiam się, że może nie zechcecie tego zrobić i że tylko ja sam poniosę karę za ten wielki grzech”.
4 Wszyscy odpowiadając mu rzekli: „Przysięgnijmy wszyscy i zwiążmy się przekleństwami, że nie zmienimy tego planu, ale doprowadzimy zamiar do skutku”.
5 Następnie wszyscy razem przysięgli i związali się wzajemnie przekleństwami.
6 Było ich wszystkich dwustu. Zstąpili na Ardis, szczyt góry Hermon. Nazwali ją górą Hermon, albowiem na niej przysięgali i związali się wzajemnie przekleństwami.
7 Te są imiona ich przywódców: Szemihaza, ich dowódca, Urakiba, Ramiel, Kokabiel, Tamiel, Ramiel, Daniel, Ezekiel, Barakiel, Asael, Armaros, Batriel, Ananiel, Zakiel, Samsiel, Sartael (…), Turiel, Jomiel, Araziel.
8 Są to dowódcy dwustu aniołów i wszystkich innych z nimi.

Księga Henocha 7:1-6

1 Wzięli sobie żony, każdy po jednej. Zaczęli do nich chodzić i przestawać z nimi. Nauczyli je czarów i zaklęć i pokazali im, jak wycinać korzenie i drzewa.
2 Zaszły one w ciążę i zrodziły wielkich gigantów. Ich wysokość wynosiła trzy tysiące łokci.
3 Pożerali oni wszelki znój ludzki, a ludzie nie potrafili ich utrzymać.
4 Giganci obrócili się przeciwko ludziom, aby ich pożreć.
5 I grzeszyli przeciw ptakom, zwierzętom, gadom i rybom. Pożerali mięso jedni drugich i pili zeń krew.
6 Wtedy ziemia poskarżyła się na nieprawych.

Księga Henocha 8:1-4

1 Azazel nauczył ludzi wyrabiać miecze, sztylety, tarcze i napierśniki. Pokazał im metale i sposób ich obróbki: bransolety i ozdoby, sztukę malowania oczu i upiększania powiek, bardzo cenne i wyszukane kamienie i wszelki [rodzaj] kolorowych barwników. I świat uległ zmianie.
2 Nastała wielka niegodziwość i wielki nierząd. Pobłądzili, a wszystkie ich drogi stały się zepsute.
3 Amezarak wyuczył zaklinaczy i nacinaczy korzeni, Armaros [nauczył] odklinania, Barakiel [wychował] astrologów, Kokabiel złowieszczów, Tamiel wyuczył astrologów, Asradel nauczył dróg księżyca.
4 Ludzie ginąc wołali, a głos ich doszedł do nieba.

Nawiązując do Księgi Izajasza, zarówno przywódca upadłych aniołów, jak i jego towarzysze (nazywani również Czuwającymi) zostali ukarani przez Pana wyrzuceniem z nieba, a ich potomstwo miało zostać zgładzone w dobrze znanym potopie.

Biorąc pod uwagę, iż istoty „duchowe”, a więc bez cielesnej powłoki, raczej nie mogą odbywać stosunków płciowych z osobami cielesnymi, zachodzi kwestia interpretacji pojęcia aniołów (czuwających) i nazwania ich w prawidłowy sposób, a więc istoty o cielesnej, podobnej do ludzkiej budowy, lecz pochodzące z innego świata.

Henoch wymienia przybyszy po imieniu, ich liczbę, jak również określa miejsce ich lądowania na ziemi.

Jeśli zamienimy w starych tekstach źle lub celowo błędnie przetłumaczony wyraz „anioł” i zamienimy go na „kosmita” lub „przybysz z nieba”, to przekaz stanie się bardziej klarowny. Możemy wtedy dowiedzieć się, iż była to grupa zbuntowanych przedstawicie innej, bardziej rozwiniętej cywilizacji, która ingerowała w rozwój homo sapiens.

Jeśli czytelnik czytając moje poprzednie posty i podążając za moim tokiem myślenia, dopuszcza możliwość ingerencji obcej cywilizacji w rozwój ludzkości, to powinien również dopuścić możliwość buntu części tej grupy obcej cywilizacji i przekazywanie innych wartości ludziom, co z kolei mogło zostać określone przez główną grupę kosmitów jako herezję, przez co ci drudzy zostali napiętnowani na wieki.

Dalsze losy tych dwóch skrajnych ze sobą grup prawdopodobnie doprowadziło do powstania mitów i baśni o dobrym i złym, miłującym stwórcy i jego złym alter ego, a to z kolei doprowadziło do powstania podań, przekazów, mitów i kultów, które mają wpływ na naszą świadomość do dnia dzisiejszego.

Są to oczywiście spekulacje bardzo osobiste; czy są pozbawione sensu czy nie, każdy może sam sobie odpowiedzieć.

Click to rate this post!
[Total: 1 Average: 5]

Dodaj komentarz

− 1 = 7

Skip to content