Czy Kultura Ubajd jest pomostem pomiędzy potopem i starożytnym Sumerem?

W poprzednich moich artykułach poświęconych Sumerom i innym starożytnym cywilizacjom Mezopotamii, próbowałem dowieść, iż „nagły” rozwój społeczeństwa i cywilizacji, kótry rozpoczął się około 4000 lat przed naszą erą był związany z interwencją i pomocą przekazaną ludziom przez istoty pozaziemskie.

Biorąc pod uwagę, iż potop faktycznie miał miejsce na Ziemi około 10500 lat przez naszą erą i zmył z jej powierzchni prawie całe życie, należy się zastanowić co stało się później?

Okres pomiędzy potopem i rozwiniętą cywilizację Sumerów to około 6500 lat (10500 – 4000 p.n.e.).
Ludzie, którzy przetrwali potop zaczęli się rozmnażać i po wielu latach, jeśli nie wiekach zaczęli tworzyć pierwsze, nowe społeczności. Lecz od społeczności, gromad ludzkich i wsi jest daleka droga do budowy wielkich, murowanych z cegieł miast starożytnego Sumeru. W tamtych czasach ludzie budowali tylko małe domy z suszonych cegieł.

Oczywistym pomostem pomiędzy tymi dwoma znacznikami w czasie jest Kultura Ubajd.
Okres Ubajd lub Kultura Obeid to nazwa ostatniego okresu prehistorii w Mezopotamii, trwającego od ok. 6200 p.n.e. do ok. 3800 p.n.e., powstała od nazwy stanowiska archeologicznego Tall al-Ubajd w południowym Iraku.

Okres Ubajd został podzielony na 6 faz czasowych:
– „Ubajd 0” (ok.6200-5500 p.n.e.) – uważana za najwcześniejszą
– „Ubajd 1” lub „Eridu” (ok. 5500-5000 p.n.e.) – faza potwierdzona tylko na stanowiskach w południowej Mezopotamii w dolnym biegu Eufratu (Ur i Eridu).
– „Ubajd 2” lub „Hadżi Muhammad” (ok. 5200-5000 p.n.e.) – zasięg tej fazy objął już tereny całej południowej Mezopotamii.
– „Ubajd 3” lub „Ubajd” (ok. 5000-4800 p.n.e.) – faza potwierdzona nie tylko dla stanowisk w południowej Mezopotamii, ale sięgała też daleko na północ (m.in. aż do Niniwy i dalej w kierunku jeziora Urmia), czyli w tym przypadku mamy do czynienia z ogólnomezopotamską kulturą archeologiczną.
– „Ubajd 4” lub „Późny Ubajd” (ok. 4800-4300 p.n.e.) – ściśle związana z poprzednią fazą o zasięgu ogólnomezopotamskim; w zasadzie różnica między tymi fazami (3 i 4) polega na stylistyce dekoracyjnej ceramiki.
– „Ubajd 5” (ok. 4300-3800 p.n.e.) – jest to okres przejściowy między kulturą Ubajd a okresem Uruk, stąd też ramy chronologiczne tejże fazy zazębiają się zarówno z poprzednim, jak i następnym okresem.

Biorąc za oczywiste, iż miasta Sumerów, takie jak Ur, Uruk, Eridu, Larsa, Lagash, Nippur i późniejsze, dalej na północ, potrzebowały wielkiej siły roboczej oraz architektów, którzy to zaplanowali. Jest mało prawdopodbne aby zostały wybudowane przez ludy zbieraczy i myśliwych. Do tego trzeba nauczycieli o wyższym stopniu inteligencji, który w tamtym czasie posiadały tylko istoty pozaziemskie.

Jednakże, Kultura Ubajd jest dobrym dowodem na przejście po powodzie ze społeczeństwa łowiecko-zbierackigo do budowniczych wielkich miast starożytnego Sumeru.

Możliwe jest również, iż skok cywilizacyjny, który miał miejsce w starożytnym Sumerze był dziełem inteligentnych istot pozaziemskich, których istnienie wciąż nie można potwierdzić ani też wykluczyć.

Na podstawie materiałów z Wikipedii; Licencja: Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach
Obraz Plik Neolitico ceramico, calcolitico e bronzo antico nel Vicino Oriente pochodzi z Wikipedii; Licencja: Cc-by-sa-3.0,2.5,2.0,1.0, GFDL.

Zobacz również:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Potop
https://pl.wikipedia.org/wiki/Okres_Ubajd
https://www.britannica.com/place/Tall-al-Ubayd