Prawdopodobnie najstarsze zachowane przekazy pisane pochodzą z Mezopotamii, Sumeru i Babilonii, z których wynika, iż Anunnaki przybyli na Ziemię i stworzyli Homo Sapiens. Jeśli tabliczki gliniane zapisane pismem klinowym odkryte w starożytnych miastach Nippur, Niniwa, Ur i wielu innych dostarczają najstarsze przekazy, później wykorzystane w Biblii, to należy zapytać czy znajdziemy w Biblii powiązania z Anunnaki? Osobiście uważam, że tak.
Jednym z ciekawszych fragmentów Starego Testamentu, który dostarcza odpowiedzi na tę zagadkę, jest spisana historia, w której Mojżesz po wyjściu z Egiptu, wysłał swoich ludzi, aby zbadali ziemię Kanaan.
Księga Liczb 13:16-18
16. Oto imiona mężów, których Mojżesz posłał celem rozpoznania kraju. Ozeaszowi, synowi Nuna, dał później Mojżesz imię Jozue.
17. Mojżesz posłał ich celem zbadania ziemi Kanaan, mówiąc: Idźcie przez Negeb, a następnie wstąpcie na góry.
18. Zobaczcie, jaki jest kraj, a mianowicie jaki lud w nim mieszka, czy jest silny czy też słaby, czy jest liczny, czy też jest go mało.
Przybywszy do miasta Hebron, wysłańcy spotkali kilka różnych ludów, w tym Anakitów, na co chciałbym zwrócić szczególną uwagę.
Księga Liczb 13:21-22
21. Wyruszyli więc i badali kraj od pustyni Sin aż do Rechob, u Wejścia do Chamat.
22. Ciągnęli przez Negeb i przybyli do Hebronu, gdzie przebywali Achiman, Szeszaj i Talmaj – Anakici.
Po powrocie do głównej grupy Izraelitów, którą dowodził Mojżesz, wysłańcy zdali relację ze swojej podróży.
Księga Liczb 13:25,27-28,33
25. Po czterdziestu dniach wrócili z rozpoznania kraju.
27. …Udaliśmy się do kraju, do którego nas posłałeś. Jest to kraj rzeczywiście opływający w mleko i miód, a oto jego owoce.
28. Jednakże lud, który w nim mieszka, jest silny, a miasta są obwarowane i bardzo wielkie. Widzieliśmy tam również Anakitów.
33. Widzieliśmy tam nawet olbrzymów – Anakici pochodzą od olbrzymów – a w porównaniu z nimi wydaliśmy się sobie jak szarańcza i takimi byliśmy w ich oczach.
Anak (/ˈeɪnæk/; hebr. עֲנָק, homofon słowa oznaczającego „olbrzymi, długi naszyjnik, naszyjnik”; wymowa hebrajska: [ʕaˈnɔːq]) to postać występująca w Biblii hebrajskiej. Jego potomkowie są wymienieni w opowieściach dotyczących podboju Kanaanu przez Izraelitów. Według Księgi Liczb Anak był przodkiem Anakimów, plemienia Refaitów według Księgi Powtórzonego Prawa 2:11. W swoim raporcie dziesięciu z dwunastu izraelskich szpiegów powiązało Anakimów z Nefilimami z Księgi Rodzaju 6:1–4.
Jasno wynika z tego, iż Anakici to w prostej linii potomkowie Nefilim, upadłych Aniołów lub Gigantów.
Nefilim (hebr. נפלים lub נפילים – giganci lub upadli) – termin, który najczęściej tłumaczy się jako „upadli” albo „giganci”. Z reguły oznacza istoty o ogromnych rozmiarach, urodzone w rezultacie obcowania synów Bożych – na ogół utożsamianych z aniołami – z ziemskimi kobietami.
A Giganci to po prostu zbuntowani Anunnaki, o których wspomina Henoch w Księdze Henocha Rozdział 6-7 oraz Biblia w Księdze Rodzaju 6:4
4. A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach.
Można założyć, iż informacje z Biblii, Księgi Henocha oraz sumeryjskich tabliczek glinianych mówią o tych samych istotach. Enak, Anak to inna forma językowa Anunnaki, którzy w porównaniu do ludzi byli dużo wyżsi i traktowani przez Ziemian jako giganci.
Więc pytanie na dziś brzmi: czy Biblijne wersety wprost przekazują informację o potomkach Anunnaki, a więc dają dowód na istnienie Anunnaki w dalekiej przeszłości?
Jak zawsze na to pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam.
Zobacz również: https://en.wikipedia.org/wiki/Anak